قهرمان محله| این مربی کاراته از شاگردان محروم و کودکان کار قهرمان ساخت | جوابم را با ۱۴ طلا، ۲۷ نقره و ۳۸ برنز دادند
تاریخ انتشار: ۲۷ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۴۴۰۱۶
همشهری آنلاین - مریم باقرپور: هر روز عصر خودش را از محله باغ فیض به فرحزاد می‌رساند تا در اتاقی ۱۶متری که با کمترین امکانات تجهیزش کرده، برای حداقل ۲۰ تا ۳۰ کودک و نوجوان علاقه‌مند به کاراته کلاس برگزار کند. البته همیشه پیش از ورود عده‌ای هستند که جلویش را بگیرند و بگویند که پول شهریه را ندارند یا اگر امکانش هست مبلغ کمتری بدهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
سمانه سهرابی ۳۶ سال دارد و پس از کسب چند دوره قهرمانی در مسابقه‌های استانی و کشوری، از ۱۷سالگی مربی کاراته شده است. ۶ سال پیش وقتی کلاس‌های آموزش کاراته را در سرای محله فرحزاد شروع کرد و علاقه کودکان و نوجوانان شرکت‌کننده در کلاس‌ها را دید، عزمش را جزم کرد تا شاگردانش را به مرحله بالاتر هدایت کند. بچه‌هایی که بیشترشان از طبقه ضعیف جامعه و حتی اتباع افغانستان بودند و بین‌شان کودک‌کار هم دیده می‌شد. می‌گوید: «خیلی‌ها می‌گویند چرا به اتباع آموزش می‌دهی؟ معتقدم بین آنها هم استعدادهایی هست و چه بسا آن فرد بااستعداد با کنار گذاشته شدن سرخورده شود. آن وقت است که بازخورد منفی‌اش در جامعه خودمان دیده می‌شود.»
بین شاگردان سهرابی دختری هست که پدر و مادرش معتادند، خواهر و برادری هم هستند که پدر و مادرشان از فروش ضایعات کسب درآمد می‌کنند و برخی پسرها هم خودشان با فروش فال، گل و پاک کردن شیشه خودروها خرج خانه را درمی‌آورند. برای همین سهرابی به بچه‌ها در پوشیدن لباس سخت نمی‌گیرد و حتی گاهی خودش لباس‌های آنها را با کمک خیّران تهیه می‌کند، مثل کاری که اواخر سال گذشته برای شرکت دادن شاگردانش در سی‌امین دوره از مسابقات کاراته (شوتوکان) قهرمانی کشور انجام داد. برای شرکت در این رقابت‌ها هر شرکت‌کننده‌ای باید ۴۰۰ هزار تومان واریز می‌کرد و با لباس و تمامی تجهیزاتش می‌آمد، اما پرداختن این مبالغ در توان بچه‌های تیم فرحزاد نبود. سهرابی می‌گوید: «می‌دانستم که موفقیت‌شان حتمی است. برای همین به هر دری زدم تا ورودی مسابقه‌ها جور شد. بعد هم برای وسایل تمامی بازارها را گشتم تا مچ‌بند و زانوبند با کمترین قیمت‌ها را پیدا کنم. جواب تلاشم را هم با کسب ۱۴ مدال طلا، ۲۷ نقره و ۳۸ برنز توسط شاگردانم گرفتم.»
دختران کاراته‌کا روزهای فرد و پسران روزهای زوج به سرای محله می‌آیند تا در کلاس‌ها شرکت کنند. سهرابی همه شاگردانش را فرزندان خودش می‌داند و می‌گوید: «گرچه هر روز مجبورم تا فرحزاد بیایم و درآمد چندانی از کلاس‌های سرای محله ندارم، اما شادی بچه‌ها برایم ارزشمند است و دلم نمی‌آید رهایشان کنم. به‌ویژه که برخی واقعاً مستعد هستند. پس کنارشان هستم، حتی اگر کودک‌کار یا اتباع باشند.»
پارمیدا و پارمیسا از اتباع هستند. از آنها شهریه کمتری به دلیل شرایط مالی ضعیف دریافت می‌شود والبته خودشان هم برای فراهم کردن پول دستبند و برچسب درست می‌کنند و می‌فروشند. آنها نمونه عینی قصه فیلم بچه‌های آسمان هستند. چون شرکت در مسابقه به شکل همزمان و تهیه وسایلی مانند دستکش، ساق‌بند، دوپایی و لباس راحت نبود. برای همین شریکی این وسایل را تهیه و بعد از هر مسابقه‌ای پارمیدا آنها را در اختیار پارمیسا می‌گذاشت تا مسابقه دهد. پارمیدا می‌گوید: «کار سختی بود. باید به سرعت دستکش و ساق‌بند و ... درمی آوردم و به خواهرم می‌دادم. اما ارزش داشت و من طلا و پارمیسا نقره و برنز گرفت.»
پدر و مادر «یلدا» کارگر هستند و با وجود خانه استیجاری و پرداخت کرایه به سختی از پس زندگی برمی‌آیند، اما تلاش کرده‌اند تا دخترشان را از ۲ سال پیش در کلاس آموزش کاراته ثبت‌نام کنند. هرچند که گاهی با حمایت‌های مربی شهریه هم نداده‌اند یا نیم‌بها پرداخت کرده‌اند. یلدا که در مسابقات مدال طلا گرفته و کمربند سبز دارد می‌گوید: «بهترین روزهای زندگی‌ام وقتی است که به کلاس کاراته می‌آیم. تا حالا مامان و بابا کمک کرده‌اند، اما اگر روزی نتوانند پول شهریه بدهند، خودم کار می‌کنم و این پول را هرطور شده درمی‌آورم.»
«نفیسه یعقوبی»، مسئول ثبت‌نام کلاس‌های سرای محله، این روزها دیگر بی‌خیال گرفتن شهریه از شاگردان خانم سهرابی شده است. او می‌گوید: «اوایل در پایان دوره به هرکدام از بچه‌ها تذکر می‌دادیم که شهریه نداده‌اید و این وسط خانم سهرابی وساطت می‌کرد که ندارند و زیاد سخت نگیر و از این حرف‌ها!»
البته شهریه‌هایی هم که گرفته خاص بوده و می‌گوید: «روزی دیدم یکی از پسرها ۲ تا ۱۰ هزار تومانی مچاله‌شده آورد و گفت این را توانسته‌ام برای خودم جمع کنم. بعدها فهمیدم او سرچهارراه کار می‌کند و مازاد درآمدش را به عنوان شهریه کلاس داده است.»
کد خبر 754117 برچسب‌ها زباله کاراته کودک کار نوجوان نیاز اتباع خارجی منطقه ۲ افغانستانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: زباله کاراته کودک کار نوجوان نیاز اتباع خارجی منطقه ۲ افغانستان سرای محله کلاس ها بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۴۴۰۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
لزوم پیوند کودکان با طبیعت از بدو تولد
به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، مریم اردبیلی در این مراسم با اشاره به لزوم پیوند کودکان با طبیعت و آموزش‌های لازم جهت حفظ منابع زیستی اظهار کرد: اینکه در بدو تولد، با کاشت نهال پیوندی بین کودکان با طبیعت برقرار می‌کنیم سبب خواهد شد که یک تعلق خاطر، انس و یک رشته پیوند بین نوزادان و درخت‌های جدیدمان برقرار شود.
وی با بیان اینکه ما به دنبال مستحکم‌تر کردن این پیوند هستیم، ادامه داد: امید داریم که این نوزادان هم به شهرشان، هم به طبیعت و هم محیط زیست تعلق خاطر بیشتری داشته باشند و از سوی دیگر نشانه وجود مبارکشان در یک نقطه‌ای از این شهر، به طور دایمی و شناسنامه دار حک شده باشد.
وی با اظهارامیدواری از اینکه تک تک نوزادان، آینده بسیار درخشان و سبز و پر از رویش و شکوفایی و داشته باشند، یادآورشد: این پویش ویژه نوزادان متولد دی ماه ۱۴۰۲ تا اردیبهشت ۱۴۰۳ است که به صورت محله‌ای و ناحیه‌ای در شهر تهران برگزار شد. در این پویش به رسم یادبود با حضور خانواده‌های نوزادان و مادر بزرگ محله و فعالان حوزه جمعیت به نام نوزادان، نهالی غرس شد.
انتهای پیام/
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است